غم

                    غم

بجز  غم ، تو اندر نهانخانه ی دل نشینی

نه لیلی نشیند  ،  نه محمل  گذارد

تو آیی و غم  رخت  رفتن  بپو شد

محبت تو را همدم  دل  گذارد 

چو محمل نشینان  ،  نشینی به جانم

چو مر حم  به زخمی  که عاقل  گذارد

که گر دست غیبت بر آید به پیشم 

غم  و غصه  را رو به با طل  گذارد

عزت زیاد

                            عزت زیاد

نکند پیش کسی ، بشکنی و تا بشوی

بر هر بی سر و پایی ، به سر و پا بشوی

قدر زر  را نفروشی ، به سیه کاری مس

پیش هر خار و خسی ، غایب و پیدا بشوی

به حریفان سخن ، با ادب آرای سخن

با سخیفان ، نکند وارد دعوا بشوی

به عیاری به رفیقان  شفیقت ، بنگر

نکنندت ، بفروشندت و رسوا بشوی

گو هر جان  ، به قمار ، یم پر آب گذار

تا ز همسایگیش ، هم قد دریا بشوی

بگذرازطعنه ی همسایه ی بی قدر و شنو

وعظ ، اغیار سخن سنج ، که مینا بشوی

عادت  ، از  آفت  ایام  .   و به تغییر بکوش 

با  نگاه    دگری    ،    وارد     فردا  ،    بشوی

تهمت

 

                        تهمت

عاشق سر خی انار شدم

خار شو می ، به  داد  ، کردم خوار

دزد  ،  دزد ،  دزد  ،  سر خ  شدم

مُر دم از تهمت و شماتت  ، خار

راه بازار و دا د ،  که ای  ، مردُم

من نه دزدم  نه آنکه  خورده انار

دگری چید و خورد و برد ، ولی

من شدم  پیش با غبانش  ، خوار

کور باد  آن  نگاه  بی هنگام

کور باد  ،  آنکه  بر  ، نبیند ، خار

ز منت  ، این سفارش ارزانی

سر خی رُخ  به از هوای انار

شرح  این قصه  گو یمت  روزی

به درازای ، شارح  اسفار

به جهنم  ، رود  ، کسی که خورد

دانه ی سرخ  ، میوه ای ز انار!!!!

کو تا هیهای من5

                     رنگ دانه هایت

تو در رنگدانه هایت

چه داری ؟

که سر خ را

چنین شهید ش کرده ای .

کو تا هیها ی من 4

گل فروش

گل فروش ها

هیچ و قت گل های پارک را

نمی دزدند .